Details
"நாகராஜனுக்கு வசுமதியை திருமணம் செய்து வைத்து அவளை பெற்றோர்களாக பார்த்து படுகுழியில் பிடித்து தள்ளினார்கள்.
கணவன் நாகராஜன் இறந்துவிடுகிறான், "எனக்கு புருஷன் செத்துப் போனது குறையில்லை. செத்து போனவன் புருஷனாய் இல்லையே என்கிற குறை. நல்ல புருஷனோடு வாழவில்லையே என்ற குறை." என்று வசுமதி வருந்துகிறாள். "
" நீர், நிலம், காற்று, தீ, ஆகாயம் எல்லாம் நான் ---- என்னுள் அடக்கம். இவையனைத்து குணங்களும் என்னுள் உண்டு.
நான் கோபிக்கும் போது தீ எரிகிறது.
நான் சிரிக்கும் போது காற்று சுழல்கிறது.
நான் அழும்போது நீர் பொழிகிறது.
நான் உழைக்கும் போது நிலம் புரள்கிறது.
தான் மௌனமாய் இருக்கும் போது ஆகாயம் விரிகிறது.
என்னையே இவையாக,, இவையே நானாக உணர்கிறேன். தனித்தனியே இல்லாது ஒட்டுமொத்தமாய் உணர்கிறேன். "
